امولسیون و امولسیفایر
امولسيون به مخلوط دو ماده (مايع) امتزاج ناپذير مانند مخلوط روغن و آب اطلاق مي شود كه مي توان اين دو ماده را توسط مواد امولسيون كننده (امولسيفاير) به مخلوط پايدار و تكفاز تبديل نمود بطوريكه دو ماده تكفاز از يكديگر جدا نشوند. بر همين اساس مي توان با استفاده از امولسيفايرها، تركيبات سنگين آلي و حلالهاي قطبي نظير آب را با يكديگر تركيب و به صورت مخلوط قابل امتزاج و پايدار درآورده، شرايط را برای انجام بهينه واکنش در اين مخلوط مهيا نمود.
امولسیفایرها، فعال کنندههای سطحی هستند و زمانی که به مخلوط دو مایع امتزاجناپذیر افزوده شوند، با کم کردن کشش سطحی سیستم، پایداری امولسیون را افزایش میدهند. این مواد در فاز روغنی و آب به مقدار جزئی قابل حل هستند. از این رو، در فصل مشترک بین دو فاز تجمع میکنند که به کاهش کشش بین دو فاز منجر میشود.
البته شایان ذکر است که کم شدن بین فازی، تنها عامل ایجاد و پایداری امولسیون نیست، بلکه درجه و قابلیت ارتجاعی بودن مولکول امولسیفایر در میان لایههای بین سطوح دو فاز در ثبات امولسیون تأثیر به سزایی دارد.
